Het is het laatste van de lichtfeesten, en het heeft niet zoveel met Maria te maken als je zou denken. Maar wat vieren we dan wel, met Maria Lichtmis op 2 februari?

 

Joodse gebruiken

Maria Lichtmis valt 40 dagen na Kerstmis. Officieel herdenken we dan het feit dat Jezus, zoals elk joods jongetje, in de tempel werd opgedragen aan God. Zijn moeder, Maria, bracht daarbij een zuiveringsoffer -alle jonge moeders waren dat verplicht- en ook dat herdenken we op deze dag. Bijzonder was, dat Jezus bij deze gebeurtenis door de oude Simeon en Hanna herkent wordt als de Christus. De overlevering wil dat Simeon Jezus in zijn armen nam en daarbij door licht omstraald werd.

Kaarsen wijden met Maria Lichtmis

De naam “Lichtmis” komt van een heel oud gebruik. Families lieten op 2 februari hun kaarsen wijden, die zij daarna een heel jaar lang zouden gebruiken. Ook hield men een kaarsenprocessie  vóór de mis. Tijdens de mis bleven dan de kaarsen branden, zodat je echt van een “Lichtmis” kon spreken.

Licht voor de schepping

Maar Maria Lichtmis is vooral het feest van het steeds sterker wordende daglicht. Het idee achter dit feest is, dat Moeder Aarde het nieuw geschapen licht opdraagt aan de schepping. En dat gebeurt aan het begin van de nieuwe levenscyclus van de natuur.

Ons eigen licht gaan delen

Voor onszelf kunnen we kijken hoe ons proces is verlopen in de grote Kersttijd, die met Maria Lichtmis wordt afgesloten. Toen het donkerder werd vanaf Sint Maarten keerden we naar binnen. Daar lieten we het oude los en maakten we ruimte voor iets nieuws, en met Kerst kreeg de nieuwe lichtvonk vorm. Daarna groeide hij, en nu, nu het natuurlijke daglicht het gaat winnen van de duisternis,  mogen we de nieuwe kiem de wereld in sturen, met de aarde verbinden en laten groeien.