De geestgerichte zintuigen: wat zijn dat, en hoe help je je kindje om ze goed te ontwikkelen?

Rudolf Steiner onderscheidde twaalf zintuigen, in drie groepen van vier.  Leerkrachten op de vrijeschool letten erop hoe de ontwikkeling van de zintuigen verloopt bij jouw kindje. Bij jonge kinderen zijn de lichaamsgerichte zintuigen het belangrijkst; zij zijn nog maar net op aarde en druk bezig om hun lijfje te leren kennen en gebruiken. We gaven al veel tips om daarbij te helpen. Ook de omgevingsgerichte zintuigen kwamen uitgebreid aan bod.

De geestgerichte zintuigen

Bij de geestgerichte zintuigen hebben we het over het gehoor, de taalzin (ook wel woord-, spraak-, of gestaltezin genoemd), de denkzin (die ook wel gedachten- of betekeniszin heet) en over de ik-zin. Ik geef een overzicht:

Het gehoor

Horen……het lijkt zo gewoon, maar als je je erin verdiept dan is er een hele reis voor nodig voordat een geluidstrilling als toon ervaren kan worden.  Ons complete gehoororgaan zit vrij ingewikkeld in elkaar, en lijkt (vind ik) bijna wel door een kunstenaar bedacht en gemaakt.  Voor mijn uitleg neem ik je mee op een bijzonder reisje:

Onze oren zijn nog maar het buitenste deel van ons gehoororgaan. We hebben ook een middenoor en ons inwendige oor.  Geluiden maken dus een hele reis van buiten naar binnen:

• Eerst komen ze binnen in de gehoorgang.
• Aan het eind daarvan zit het trommelvlies, dat door de geluidstrillingen gaat bewegen.
• Die beweging wordt vervolgens in het middenoor flink gedempt door hamer, aambeeld en stijgbeugel.
• En dan werkt de beweging door op een vloeistof die we vinden in het binnenoor, in het deel dat het slakkenhuis wordt genoemd.
• Van daaruit zorgen trilharen ervoor dat de geluidsprikkel bij de gehoorzenuwen terechtkomt, die de waarneming verder naar onze hersenen leidt. En dan pas horen we iets!

Voor de geboorte horen we al

Een ongeborene kan al horen; dat weet elke moeder. Ik weet nog goed hoe verbaasd ik was toen mijn eerste kindje net als ik wakker schrok van mijn wekker- ik was toen zeven maanden in verwachting. Ver daarvoor al zongen wij als ouders liedjes voor hem en voelde ik hem reageren.

Ons gehoor doet veel meer dan klanken ervaarbaar maken: het maakt het ons mogelijk om te communiceren, om een sociale ruimte binnen te gaan. We kunnen ons op elkaar “afstemmen”, onze “stem laten horen”, zorgen dat we “de juiste toon aanslaan”. Als je écht leert luisteren, dan leg je de basis voor een goede communicatie en sociale omgang. Waarmee niet gezegd wil zijn, dat mensen met een handicap van het gehoor dit niet zouden kunnen leren; zij volgen hun eigen weg om dezelfde, bij ieder mens in aanleg aanwezige, vaardigheden te ontwikkelen.

De taalzin (woord-, spraak-, gestaltezin)

Met de taalzin kunnen we een totaliteit waarnemen in een reeks van losse elementen. Bijvoorbeeld: een serie klanken vormt een woord, een serie tonen een melodie. Ook voor ruimtelijke vormen geldt dit, als we bijvoorbeeld in een serie bewegingen een dans zien. Zo’n vorm herkennen is alleen mogelijk als we innerlijk meebewegen met wat we zien of horen. Anders wordt de reeks van losse waarnemingen nooit één geheel. We overstijgen daarmee dus het materiële, fysieke aspect.

We hebben allemaal een aangeboren aanleg voor de taalzin, maar alleen het ervaren van taal  en de aanwezigheid van vormen in onze omgeving kan ervoor zorgen dat de taalzin tot ontwikkeling komt. Een goed ontwikkelde bewegingszin is daarbij cruciaal.

De denkzin (gedachten- of betekeniszin)

De denkzin gaat nog een stapje verder dan de taalzin. Met de taalzin herkennen we het geheel van een vorm, een melodie, een woord of een zin. De denkzin maakt het mogelijk om een stapje verder te gaan en de gedachtegang te begrijpen van degene die de vorm heeft gemaakt. Je begrijpt door de denkzin het waarom van een handeling of uitspraak, de betekenis van een schilderij of foto. Dus: de gedachte die erachter zit.

Een kind leert begrijpen door kennis te maken met gesproken taal. En ook door zelf te gaan praten. Je ziet als ouder het proces van steeds meer leren begrijpen zich voor je ogen voltrekken. Het begint al als je huilende kleintje stil wordt zo gauw je vanuit de andere kamer roept: “Ik kom eraan!”, en het gaat door totdat je aan tafel af en toe Engels spreekt met je partner omdat de kleine potjes wel erg grote oren hebben intussen…

De ik-zin

Met de ik-zin, het twaalfde zintuig, kunnen we het ik, de individualiteit van een ander mens ervaren. Bij een echte ontmoeting van mens tot mens is deze ervaring heel intens. Wat er dan gebeurt: we kijken elkaar in de ogen en duiken als het ware even onder in de ziel van de ander; het beeld dat we ervaren weerkaatst innerlijk tegen ons eigen ik. Dit eigen ik, waar we ons meestal niet bewust van zijn, is dus het orgaan waarmee we de ander waarnemen. En waarmee we beoordelen WIE we voor ons hebben. Ik zou het zo zeggen: de ik-zin is onze diepste kern, ons wezen. En pas als we dat kunnen ervaren, kunnen we elkaar ervaren.

Is iemand betrouwbaar? Dat leren we herkennen door een goed ontwikkelde ik-zin.

Heb ik het koud? Of juist warm? Het duurt even voordat een kind dit zelf weet. Natuurlijk is het heel belangrijk om te weten of je kleding de juiste behaaglijkheid geeft. Maar volgens de zintuigleer kun je, als je je warmtezin goed hebt ontwikkeld, ook ervaren of je meedoet aan de wereld, of dat je juist uitsluiting ervaart. Een goed idee dus om de warmtezin te helpen ontwikkelen! Maar hoe? Lees mijn tips:

Zorg voor de juiste kleding

Het lijkt zo’n open deur: zorg dat je kind het noch te warm, noch te koud heeft. Maar toch is dit niet altijd gemakkelijk om te doen. De temperatuur tussen binnen en buiten kan erg verschillend zijn, en het ene kind heeft het veel sneller warm en/of koud dan het andere. Het is dus belangrijk om goed op te letten. Een kind dat het veel te warm heeft, heeft meestal een rood hoofd, een kind dat kouwelijk is, is misschien wat erg rustig en teruggetrokken. Zo’n kindje is goed geholpen als je voor het slapen gaan de voetjes masseert met olie.

Het is daarom goed om met de eigenheid van je kindje rekening te houden als je de kleding kiest. Een bijzondere rol is weggelegd voor wol: kleding van wol helpt je kindje om zelf de lichaamswarmte te reguleren.

Speel in op de omstandigheden

Maat houden wat betreft de omgevingstemperatuur kan veel voor je kind doen. Daar bedoel ik mee: geef wat tegenwicht. Is het erg koud buiten? Geef dan na het buitenspelen aandacht aan het weer warm wrijven van de handjes. Geef als tussendoortje bijvoorbeeld eens een warm papje in plaats van fruit. En bij de lunch lekkere (zelfgemaakte) soep.

En is het erg warm? Zoek dan juist de schaduwplekjes op en zet je kind een zonnehoedje op. Een leuk werkje is het maken van een eenvoudig waaiertje van karton, zodat je kindje zichzelf koelte kan toezwaaien.

Een warme houding=goedheid

Hoe je kindje zich ook voelt bij warmte of kou, jouw eigen houding is van doorslaggevend belang. Ook die kan warm, of juist koel zijn. Een warme houding, je kindje respecteren en liefdevol tegemoetkomen, geeft geborgenheid, en het gevoel er te mogen zijn. Zelf vind ik het mooi om te weten dat dit zo werkt (en welke ouder weet dat niet?). Het helpt me om geduld te bewaren op moeilijke momenten.

Het wordt weer herfst: tijd om de seizoenstafel aan te passen. Maar: hoe zet je een seizoenstafel op en hoe richt je die verder in? We gingen op bezoek bij Martijn, en hij heeft het ons laten zien. We geven een stap-voor-stapbeschrijving.

Voorbereiding

Bepaal, voordat je begint, op welke plek de seizoenstafel moet komen. Het kan een tafeltje zijn of een (lage) kast, maar ook, zoals bij Martijn, een vensterbank. Verzamel voor de herfstseizoenstafel eikels, kastanjes, dennenappels en dergelijke. Gedroogde herfstbladeren doen het ook goed. Verder zijn een paar grotere elementen nodig, zoals een dikke tak of een kandelaar, of een grote viltfiguur. Martijn gebruikt een doek als basis; dit geeft al meteen veel sfeer. Kies een lap of sjaal in herfsttinten. Tip: het is handig als je per seizoen een doos maakt om alles in op te bergen.

Stap 1: Zoek alle spulletjes bij elkaar die je voor de seizoenstafel wilt gebruiken, en liefst nog wat extra zodat je keuze hebt. Leg al die dingen klaar, bijvoorbeeld op een tafeltje.

Stap 2: Drapeer de doek over de plek die je gekozen hebt. Martijn heeft een doorschijnende, gele lap, die hij ophing in het raamkozijn, middenin. Rechts in de vensterbank stond al een lampje; dat heeft hij laten staan.

Stap 3: Kies drie grotere elementen en plaats die links, rechts, en in het midden. Sowieso werkt het het beste om oneven aantallen te nemen.

Stap 4: Leg naast en tussen de grotere elementen kleine spulletjes. Een handje eikels om en kandelaar, wat dennenappels in een schaal, enzovoort. Je kunt hier eindeloos mee spelen en uitproberen.

Stap 5: Als je al geen grote figuur had gebruikt, plaats dan één of meer kleinere figuurtjes. Nu gaat je herfst-seizoenstafel echt leven.

Stap 6: Bedenk nog wat extra versiersels. Martijn had een aantal gedroogde herfstbladeren. Hij heeft die met speldjes in de doek gehangen, dat gaf een erg mooi effect. Naast de doek kwamen aan weerskanten nog wat zelfgemaakte spinnenwebben te hangen.

Klaar! En wat we nog zeggen willen: een seizoenstafel opzetten is gemakkelijk. Het gaat altijd goed, en het draait natuurlijk niet om prijs of perfectie. Maak je als gezin samen een seizoenstafel, dan heb je een uurtje het grootste plezier, en dat is volgens ons goud waard!

Extraatje

Tot slot: Martijn heeft na de eerste seizoenstafel ook nog een tweede gemaakt. Deze is op een lage kast gemaakt, en ziet er ietsje anders uit; het accent ligt hier op de rechterkant in plaats van op het midden. Zo kun je alle kanten uit.

Hopelijk hebben jullie, net als wij, een boel inspiratie opgedaan, we wensen jullie een paar fijne uurtjes toe met het maken van de herfstseizoenstafel!

Wol en warmte spelen een grote rol in de antroposofie. Ik heb zelf veel baat bij wol en ik ben er echt weg van! Als wol-fan deel ik graag mijn tips met jou om zelf een basisgarderobe samen te stellen. Je hebt niet veel nodig, ik ga je uitleggen hoe ik het doe!

Onderkleding

Ten eerste is de omhulling  van het lichaam met wol het allerbelangrijkst. Omdat wol best prijzig is, gaan we ons daarom vooral focussen op de eerste laag kleding die we dragen. In de winter is dat wat meer dan in de zomer.

Mijn eigen basisgarderobe bestaat uit:

• Vijf wollen boxerbroekjes (vijf omdat ik deze na een dag dragen in de was doe, vaker dus dan de rest van de wolletjes i.v.m. hygiëne)
• Vier wol-zijden hemden in verschillende kleuren
• Drie wol-zijden leggings in verschillende kleuren, passend bij de hemden
• Twee paar wollen sokken, een dik paar en een dun paar

Seizoenen: draag je wol met beleid

Met deze basis kom ik een heel eind. De hemden en leggings kunnen verschillende dagen achter elkaar gedragen worden, eens per week was ik ze uit. In de herfst en winter kun je de leggings en hemden heel goed onder de volgende laag kleding dragen. Met alleen een rok of jurk erover, en een jas natuurlijk, heb ik het nog warm genoeg als ik op de fiets zit en het echt koud is. En daarbij is mijn bovenkleding echt niet alleen van wol. Het dunne paar sokken draag ik in schoenen, het dikke paar draag ik binnen, en met name ’s avonds. Qua sokken kan ik nog wel een of twee paar erbij gebruiken.

Wollen basisgarderobe voor dames: de voordelen

Dit is echt een mooie basisgarderobe voor een volwassen vrouw. Het heerlijke van wolletjes vind ik dat het materiaal zich naar het lichaam gaat vormen, en echt als een tweede huid voelt. Ik heb het niet koud en niet warm als ik wol draag, de temperatuur is altijd precies goed. Zowel binnen als buiten.

Zelf uitproberen

Als je voor het eerst wolletjes wilt proberen, raad ik je aan om een setje te kopen, bestaand uit een legging, een hemdje en een paar dunne wollen sokken. Dan kun je echt goed merken hoe het voelt en of wol bij je past.

Mijn mening

Ik vind het zo fijn dat ik elke dag als eerste laag wol of wol-zijde draag. Het prikt niet, maar is juist heerlijk zacht, en ik heb geen allergische reactie. Ik voel me altijd fijn in mijn lijf, omdat mijn temperatuur altijd in balans is. Kortom, ik vind wolletjes echt de investering waard. En als je de kledingstukken goed verzorgt, kun je er een hele tijd mee doen!

Lees meer

Voor meer achtergrondinformatie over het gebruik van wol en warmte in de antroposofie, kun je dit blog lezen. Voor meer informatie over het aanschaffen en onderhouden van wol, kun je hier terecht.

De herfst is mijn favoriete seizoen. Het is een overgangsperiode, van de zomer naar de winter, van warm naar koud. Ook in onszelf gebeurt er veel. Het mooie van de herfst is, dat je echt naar binnen keert. Speciaal voor dit jaargetijde hebben Naomi en ik een meditatie bedacht die je als gezin kunt doen.

Een meditatie samen doen

Deze tijd is heel geschikt om te mediteren en je ervan bewust te worden waar je graag aan zou willen werken in je leven. Met kinderen kun je dit ook al heel mooi doen. Wij hebben een meditatie-oefening gemaakt om samen te doen, in jullie gezin. De oefening is geschikt voor kinderen vanaf een jaar of zeven. De vragen zijn toegespitst op een kleine periode in de tijd, zodat het voor jonge kinderen goed te bevatten is.

Voorbereiding

De meditatie bestaat uit één of meer vragenrondes; de vragen vind je hieronder. Kies als ouders van tevoren de vragen uit die je wilt stellen en schrijf die op een briefje zodat je ze niet hoeft op te zoeken als je bezig bent. De vragen lijken heel eenvoudig, maar kunnen best veel oproepen. Stel daarom alleen de vragen die goed voelen om te stellen. Kies er niet meer dan drie uit. Begin en eindig met een vraag die een positieve emotie oproept, en kies daartussenin een vraag die mogelijk een negatieve emotie oproept. Bepaal ook van tevoren wie de vragen gaat stellen.

Tussen avondeten en slapengaan

Een mooi moment om de oefening te doen, is het moment tussen het avondeten en het naar bed gaan. Maak het samen gezellig in de huiskamer. Steek kaarsjes aan, dim de lichten een beetje of doe ze helemaal uit als je genoeg kaarslicht hebt. Als je de ruimte hebt, leg dan kussens of dekens klaar op de vloer om op te zitten. Vorm een kring.

Instructie

Vertel, voordat je begint, dat je vragen gaat stellen en dat iedereen apart aan de beurt komt om antwoord te geven. Het is belangrijk dat iedereen mag spreken als hem een vraag gesteld wordt, en dat de anderen allemaal luisteren. Als iemand geen antwoord weet, dan weet hij gewoon geen antwoord, dat is allemaal goed.  Na een antwoord ga je niet op het gezegde in, maar bedank je voor het vertellen en ga je verder met de volgende. Als iedereen aan de beurt geweest is -de vragensteller is zelf de laatste die antwoord geeft- komt de nieuwe vraag. Kies maximaal drie vragen uit dit rijtje, of maak zelf andere vragen die jij misschien geschikter vindt:

• Wat was er vandaag zo leuk dat je het elke dag wel zou willen doen?
• Wat vond je vandaag stom om te doen?
• Wie heb je gemist vandaag?
• Wie heb jij vandaag een plezier gedaan?
• Wie heeft jou vandaag geholpen?
• Waar was je bang voor vandaag?
• Waar ben je vandaag heel blij van geworden?
• Wie wil je altijd om je heen hebben?
• Heb je vandaag iets gedaan waar je spijt van hebt, en wat was dat dan?

Sluit op het laatst af met iedereen te bedanken. Ruim dan samen de kussens op, en de andere dingen die je hebt gebruikt.

Wassen

Na de meditatie is het tijd voor de kinderen om zich te wassen. Als ze verdrietig of boos zijn geweest, laat ze dan douchen. Eventueel kun je de emotie benoemen (je moest huilen daarnet, hè…ik zag dat je verdriet had) en samen visualiseren dat de gevoelens wegstromen door het doucheputje, zodat het kind er geen hinder meer van ondervindt. Na het wassen is het fijn om iets te doen dat warmte geeft, zoals knuffelen, theedrinken, en voorlezen.

Autonomie, inzicht en vertrouwen

Als je de meditatie vaker toepast, geeft die je kind(eren) de kans om (zelf)vertrouwen, zelfinzicht en autonomie te ontwikkelen. Zeker als je een vast moment kiest, en dat ook echt reserveert speciaal voor deze meditatie. Vrij mogen praten over de eigen beleving, nadenken over wat je meemaakte en welke emoties daarbij hoorden, en vertellen wat je eigen rol was in gebeurtenissen lijkt misschien eenvoudig, maar heeft deze belangrijke effecten. Misschien ook voor jezelf?

Het is half vier ’s nachts als de weeën beginnen. Het is mijn eerste kindje, en ik heb al weken voorweeën die me misleiden, omdat ik niet weet hoe het voelt.

Maar dit… dit zijn onmiskenbaar echte weeën. Ik kan ze met geen mogelijkheid negeren. Vanaf dat moment slaap ik niet meer en vang ik de weeën op. Eerst gaat er nog van alles door me heen; nieuwsgierigheid, spanning, liefde, onzekerheden.

Stroomversnelling

Tegen de tijd dat ik opsta komen de weeën al om de tien minuten en krijg ik nauwelijks mijn ontbijt  achter mijn kiezen. Alles komt ineens in een stroomversnelling, en ik verlies steeds meer het besef van tijd. De verloskundige komt, hoera, ik heb al drie centimeter ontsluiting! Dan gaat ze weer, ik moet nog geduld oefenen.

Weeënstorm

Het zet nog net niet helemaal door, en ik heb veel “stormachtige” weeën. lk heb veel gelezen over hypnobirthing, en over het accepteren van de pijn. Het schijnt dat je dan pijnloos kunt bevallen. Ergens herinner ik me nog vaag hoe je dat het beste kunt doen, maar de weeën komen nu om de drie minuten, en ik heb geen duidelijke “eigen” gedachten meer.  De verloskundige komt weer. Ze vraagt of ze mijn vliezen mag breken. Ik stem in. Het voelt raar, een warme golf. Vanaf dat moment worden de weeën zo heftig dat ik me af en toe even geen raad weet en ze me volledig overspoelen.

In bad bevallen

Ik heb bewust gekozen voor een bevalling in bad. Het bad staat al een tijdje klaar en ik ga in het water zitten. Ik heb nu tien centimeter ontsluiting, maar geen persdrang. Ik merk dat ik me geen raad weet met het persen; ik weet nog helemaal niet hoe dat moet! En op dat moment komt alles van de afgelopen negen maanden samen, de onzekerheden en nieuwsgierigheid, de oerkracht van het vrouwelijk lichaam, de schoonheid van het leven en ook de angst voor de dood.

Gericht persen

Ik leer vanzelf hoe het moet. Ik zit op mijn knieën in bad, en leun op de rand met mijn borst en hoofd. Deze houding is heel goed. De zwaartekracht werkt mee, en je hebt min of meer houvast, dat geeft je controle. Het gaat goed zo, zonder ingrepen en zonder pijnbestrijding. Op het eind wordt het nog even heel spannend,  mijn dochter komt  vast te zitten. Zonder op een wee te wachten pers ik een paar keer, en: ze is er!

Ik draai me om en daar drijft mijn prachtige meisje in het water, heel stil en rustig. Ik neem haar in mijn armen en we kijken elkaar aan. Ik kan niet beschrijven hoe mooi het is om eindelijk het wezentje dat de afgelopen negen maanden in je buik geleefd heeft, vast te houden, te voelen en aan te kunnen kijken.

Na de geboorte

De navelstreng laten we op mijn verzoek uitkloppen voordat hij wordt doorgeknipt. Zo krijgt mijn dochter nog bloed uit de navelstreng zo lang als die nog klopt. Uit dat bloed krijgt ze ook zuurstof, en zo heeft ze nog even respijt voordat ze volledig is aangewezen op haar eigen ademhaling.

En dan is het zover: de navelstreng wordt doorgeknipt. Voortaan zijn we twee aparte mensen, moeder en dochter!

Terugblik

Tijdens een bevalling ben je meer verbonden met het leven en meer verbonden met de dood dan je verder zal zijn tijdens je leven. De pijn, ik ga er niet over liegen, daar word je volledig door overmeesterd. Maar ik heb dat positief ervaren; het geeft je tegelijkertijd de kracht om het te doen. Wat ik vanaf het begin van mijn zwangerschap zeker wist, is dat ik thuis en in bad wilde bevallen. In bad bevallen heeft vele voordelen, zo is het warme water verlichtend, verloopt de bevalling meestal sneller in bad, en is het voor de baby een meer natuurlijke overgang van het vruchtwater in mama’s buik naar mama’s buik in het water. Ik ben daarom heel blij dat het voor mij mogelijk was om het op deze manier te doen.

Ik kijk terug op een goede bevalling. Mijn bevallingsverhaal bevalt me, zogezegd. Ik ben bevallen op een manier die bij mij paste: natuurlijk, op eigen kracht, in een houding van mijn keuze, en thuis en in bad. En mocht ik ooit nog een kindje krijgen, dan zou ik het weer zo doen.

De tastzin legt, als hij zich goed ontwikkelt, de basis voor zelfbewustzijn en (zelf)vertrouwen, en voor een rijk sociaal leven. Maar hoe help je je kindje om dit te bereiken? Ik heb wat informatie verzameld en geef je een aantal tips, eerst voor baby’s, dan voor iets oudere kinderen:

Verschonen, verzorgen en koesteren

De alledaagse bezigheid van verschonen en verzorgen geeft je al de gelegenheid om je kindje wezenlijk te ontmoeten, en zo de tastzin te helpen ontwikkelen. Hoe? Heel eenvoudig: raak je kleintje aan met liefde en respect, wees er helemaal met je aandacht bij. Maar ook doe je de tastzin goed als je je baby op de arm draagt, tegen je borst houdt, knuffelt en streelt. Allemaal dingen die je vast al deed! Wil je iets extra’s doen? Geef dan een liefdevolle massage.

Problemen oplossen bij baby’s

Baby’s die erg open en gevoelig zijn, ervaren vaak een overprikkeling. Via de tastzin kun je je hen helpen, door ze in te bakeren. Het inbakeren geeft een kindje een soort van tweede huid. Zorg ook voor zachte en warme kleding, die bewegingsvrijheid biedt. Liggen op een stevige ondergrond in box, bedje of wieg geeft ook een mogelijkheid om begrenzing te ervaren.

Peuters en kleuters helpen om hun tastzin te ontwikkelen

Aankleden: een jong kind goed aankleden geeft al meteen een mooie basis. Zorg niet alleen voor kleding die past bij de situatie, maar kleed je kleintje met aandacht, en liefdevol aan. Veters gestrikt, knopen goed dicht, de bloes in de broek of rok. Het is daarbij belangrijk dat niets knelt of juist te los zit. Dan voelt alles wat erom het lichaam heen zit, prettig aan. Je toont er natuurlijk ook respect mee voor je kind, als je hier goed op let.

Troosten: let er bij het troosten (en wat doen we dat vaak!) goed op dat het kind zelf aangeeft wat het wil of juist niet. Je kunt te afstandelijk zijn, maar ongewild ook te opdringerig. Sommigen willen stevig omarmd worden, maar anderen moet je juist eventjes helemaal alleen laten. Uitzoeken, leren aanvoelen wat er bij jouw kind past, is een grote hulp bij het ontwikkelen van respect voor elkaar.

Speelgoed: aan natuurlijke materialen valt voor de tastzin het meest te beleven. Houten blokken, zachte lappen van flanel, een schapenvachtje, ze helpen allemaal geweldig mee om de tastzin te ontwikkelen. Buiten spelen met zand en water, of met droge bladeren en met takken natuurlijk ook!

Naar bed brengen: Bij het slapengaan spelen vertrouwen en overgave een belangrijke rol. Met aandacht je kindje verzorgen en daar de tijd voor nemen komt hier dus ook weer terug. Sommige kinderen willen graag heel stevig worden ingestopt.

Grenzen stellen: het voelen van een fysieke grens is natuurlijk een tastervaring. Het ervaren van een meer psychologische grens bouwt daarop voort. Geef je kindje vooral duidelijke grenzen. Dat geeft geborgenheid en vertrouwen.

Deze site maakt gebruik van cookies, zodat wij je de best mogelijke gebruikerservaring kunnen bieden. Cookie-informatie wordt opgeslagen in je browser en voert functies uit zoals het herkennen wanneer je terugkeert naar onze site en helpt ons team om te begrijpen welke delen van de site je het meest interessant en nuttig vindt.

Palmpasen. Een zondag die wij vroeger thuis vierden met het beschilderen van eieren (hoe meer, hoe beter) en met het maken van een palmpasenstok. Een feestelijke zondag was het. En dat klopt ook wel met de oorsprong van dit feest.

Jezus hield op de oorspronkelijke dag van Palmpasen intocht in Jeruzalem. Hij reed op een ezeltje; de pelgrims die naar de stad getrokken waren om het joodse feest van Pesach te vieren, haalden hem in als de langverwachte Verlosser en Koning van de Joden en wuifden hem toe met palmtakken.

Palmpasen: het begin van de Goede Week

Maar daar blijft het niet bij. Met het vrolijke Palmpasen begint de Goede Week, die eindigt op Stille Zaterdag; in deze week overdenk je het lijden en sterven van Christus. Je gaat dus van gejuich naar tranen.

De palmpasenstok

Een typisch attribuut van Palmpasen is de palmpasenstok, die door kinderen wordt gemaakt en gedragen. Met hun groen herinneren de stokken aan de palmtakken van de pelgrims in Jeruzalem. Maar ook geeft de palmpasenstok in meer algemene zin de komst van de lente aan. De palmpasenstok is niet in alle regio’s hetzelfde. Meestal is de basis een kruis van latjes of twee dunne takken. De versiering bestaat vaak uit wat groen, gekleurde eieren en slingers met snoep. Ook zie je vaak een hoepel of rad, dat de zon symboliseert. Bovenop prijkt een mooi broodhaantje. In feite bestaat de palmpasenstok dus uit christelijke en heidense symbolen naast elkaar.

Het Sinterklaasfeest is in Nederland zó bekend, dat we niet hoeven uit te leggen hoe het wordt gevierd. Maar met de betekenis van dit geliefde jaarfeest ligt het anders; die is niet onder één noemer te vangen.

Bisschop van Myra

Sint-Nicolaas, bij ons gevierd op 5 december -de eigenlijke datum is 6 december- herinnert aan de bisschop van Myra, een plaats in Klein-Azië. Hij leefde in de vierde eeuw, en er zijn vele legenden in omloop over de goede daden die de heilige Nicolaas heeft gedaan.

Gever van cadeautjes? De Sint is veel méér dan dat!

Hoe bekend het feest bij ons ook is, de diepere betekenis ervan is niet eenduidig. Ik heb veel informatie gevonden, en daar licht ik een paar zaken uit:

• Sint-Nicolaas, de brenger van cadeautjes, laat ons zien hoe mooi het is om te geven. In die zin is hij een opvolger van Sint-Maarten.
• Je kunt de Sint ook zien als een wegbereider voor het Christuskind. Zo bekeken past het Sint-Nicolaasfeest uitstekend in de traditie van de lichtfeesten rond de kerst.
• Maar Sint-Nicolaas houdt ons, of liever onze kinderen, ook een spiegel voor. Eén van zijn belangrijkste attributen is immers het Grote Boek, waarin hij bijhoudt hoe ieder kind zich heeft gedragen.

Wat Sint-Nicolaas voor mij betekent

Voor mezelf heb ik de conclusie getrokken dat Sint-Nicolaas mij de waarde laat ervaren van zowel geven als ontvangen. Dat lijkt eenvoudig en voor de hand liggend, maar bewust geven en bewust ontvangen is een geschenk op zichzelf.

En als ik wat dieper wil gaan, dan kan ik eens wat tijd nemen om te kijken wat voor goede, en wat voor minder goede dingen ik het afgelopen jaar heb gedaan. Dat helpt me om bij te sturen, en als dat nodig is, schoon schip te maken. Altijd een goed idee, en zeker in de tijd naar Kerstmis toe.

Het feest van Sint-Nicolaas is dus veel meer dan het op het eerste gezicht lijkt. Maar hoe, wanneer en met wie jullie het ook vieren, Naomi en ik wensen jullie allemaal een fijne Sinterklaas!

Goed kunnen horen leidt naar goed kunnen luisteren, en dat is heel belangrijk willen we goed met elkaar om kunnen gaan. Meestal is het een hele toer om je kindje goed te leren luisteren naar anderen, dat weten alle opvoeders. Hoe zorg je nu dat je kindje een sociaal mens wordt, door het te helpen de gehoorzin, het eerste van de geestgerichte zintuigen, te ontwikkelen? Een aantal tips op een rijtje.

Voordat je kindje geboren wordt

Naar eenvoudige muziek luisteren, zingen, kinderen genieten ervan met volle teugen. Je kunt er al mee beginnen voordat je kleintje geboren is, bijvoorbeeld door elke avond even een moment te nemen om rustig te gaan zitten en een (kinder)liedje te zingen. Je kunt dit ritueeltje zo kort of lang maken als je zelf wilt. Naomi en ik vonden het tijdens onze zwangerschappen heerlijk om ’s avonds een kopje thee te zetten, zachte kussens en een dekentje klaar te leggen en ons te lekker te nestelen op de bank. Daarna vertelden we onze kindjes dat het weer tijd was om te zingen, en zongen we een eenvoudig kinderliedje. Maar heb je hier geen tijd voor of ben je simpelweg te moe, dan kun je ook af en toe eens tegen je kindje praten of een ontspannend muziekje opzetten. Is je kindje eenmaal geboren, zorg dan in elk geval dat het muziek te horen krijgt. Liefst van jezelf, als vader en moeder. En daar hoef je echt geen operatalent voor te zijn!

Jonge kinderen

Jonge kinderen en liedjes zingen: dat hoort helemaal bij elkaar. Wat kun je er bijvoorbeeld mee doen?

• Je kunt dagelijks met je kindje zingen, gewoon tijdens je huiselijke bezigheden, het naar bed brengen, het spelen. De meesten van ons kennen de kinderliedjes nog wel die ze leerden op de kleuterschool, en als je ze (half) vergeten bent, kun je gemakkelijk even je geheugen opfrissen op het internet.
• Helemaal leuk wordt het als je de liedjes laat aansluiten bij de stemming van het moment: een wiegeliedje bij het slapen gaan, een stoer liedje bij het wandelen, en natuurlijk op het juiste moment de liedjes die passen bij een feest als Sinterklaas of Kerst.
• Zing ook eens een liedje op verschillende manieren: hard, zacht, met een grappig stemmetje (succes verzekerd!).

Wel doen, niet doen:

Zorg dat je ook samen naar de stilte luistert tussen de liedjes door. En zet vooral niet de hele dag muziek op, dat werkt overspoelend en stompt de gehoorzin af.

Laat het vooral niet bij zingen alleen. Eenvoudige muziekinstrumenten zijn gemakkelijk te krijgen en meestal niet al te duur. Maar voor jonge kinderen is elk geluid nog nieuw en daar kun je op inspelen. Hoe klinkt het als ik met een blokje op de vloer tik? Als ik met een stokje langs de verwarming strijk? Of iets laat vallen? Als volwassene zijn we het verleerd om hier aandacht aan te schenken, voor een jong kind is het puur verkennen, en een heel avontuur.

Kwintenstemmingsmuziek

Leuk om te weten: voor jonge kinderen is er binnen de antroposofie een bijzondere muzieksoort ontwikkeld, de kwintenstemmingsmuziek.  Deze muziek wordt heel vaak gespeeld op een lier, op antroposofische kinderdagverblijven. Het karakter van dit soort muziek is zwevend, tijdloos, en sluit aan bij de levensfase van hele jonge kinderen. Wanneer het bij je past, zou je zelf een lier kunnen aanschaffen voor thuis; een nadeel vinden wij de hoge prijs.

Deze site maakt gebruik van cookies, zodat wij je de best mogelijke gebruikerservaring kunnen bieden. Cookie-informatie wordt opgeslagen in je browser en voert functies uit zoals het herkennen wanneer je terugkeert naar onze site en helpt ons team om te begrijpen welke delen van de site je het meest interessant en nuttig vindt.

Mijn dochter begint nu tandjes te krijgen, en wil het liefste op alles bijten wat ze tegenkomt. Daarom kocht ik een mooie bijtring voor haar van Grimm’s bij Saartjeswereld. En omdat ik toch aan het neuzen was tussen al dat moois, besloot ik om meteen onze eigen verjaardagsring te bestellen. De verjaardagsring van Grimm’s kan voor verschillende leuke tradities binnen het gezin zorgen, waar ik in een andere blog meer over zal schrijven.

Assortiment: Grimm’s speelgoed en meer

Saartjeswereld is een webwinkel in vrolijke stijl, waar een breed assortiment Grimm’s speelgoed aangeboden wordt. Grimm’s werkt met duurzaam hout en gebruikt uitsluitend natuurlijke producten voor de afwerking van de materialen, dus die  zijn beter voor het milieu en voor je kind. Naast speelgoed maakt Grimm’s ook ontwikkelingsmateriaal en coachmateriaal, en decoratiespullen. Saartjeswereld verkoopt dit allemaal.

Overzichtelijke website, betaalbare producten

Saartjeswereld is overzichtelijk en biedt veel informatie over de producten zelf, wat ik heel prettig vind. Ook staat er per product bij hoe je het kan gebruiken en  met andere producten van Grimm’s kunt combineren. Houten materialen zijn naar verhouding duur, daarom houdt Saartjeswereld de verkoopprijzen bewust zo laag mogelijk. Van januari tot en met september kun je voordelig inkopen met een groep. Ook zijn er regelmatig leuke win- en kortingsacties.

Snelle levering

Ik ontving mijn pakketje meteen de dag nadat ik het besteld had thuis, geweldig zo snel! Het was leuk verpakt en er zat een handgeschreven briefje bij. Ik vind dat soort dingen hartverwarmend en ook heel fijn; zo heb je meteen een heel ander gevoel bij internetwinkelen.

Eerste bijtring: groot succes

Mijn dochter is heel blij met haar bijtring, en gebruikt hem elke dag, heel vaak. Ook om mee te rammelen en spelen. De verjaardagsring staat op de seizoenstafel rustig te wachten tot we hem in gebruik gaan nemen.

Nu ben ik wel benieuwd: hebben jullie ook speelgoed van Grimm’s in huis? En wat zijn jullie ervaringen ermee?

Laatst was ik met mijn moeder en dochter in de stad, en besloten we onszelf te trakteren op een verantwoord ijsje van de plaatselijke biowinkel. Onze keus viel op het mandarijn sorbetijs met Demeter keurmerk. Demeter is een biologisch-dynamisch keurmerk; de biologisch-dynamische landbouw is ontwikkeld door Rudolf Steiner.

Verpakking

Ten eerste wil ik wat zeggen over de verpakking, die gelijk tot de verbeelding spreekt met het leuke engeltje, dat je ook terug kan vinden op een chocolademerk. Op de sluiting staat de ingrediëntenlijst weergegeven in zowel Italiaans als Engels. Let op: er zit wel ruwe rietsuiker in.

De smaak van mandarijn als sorbetijs

We waren erg nieuwsgierig naar dit ijs, aangezien we nog niet eerder mandarijnijs tegen waren gekomen. De smaak was verrassend. Het was “vaster” dan de meeste andere sorbetijsjes,  de mandarijn was duidelijk te proeven.

Maar dat mag ook wel bij ijs met biologische ingrediënten! Dat smaakt altijd natuurlijker.

We vonden het lekker, maar persoonlijk zou ik niet snel weer mandarijnijs kopen, dat ligt niet aan dit ijs, maar puur aan de smaak van mandarijn als ijs, dat blijft een beetje vreemd. Maar af en toe… wel lekker.

Elise Mosselman (26) wil van de wereld een fijnere plek maken, voor onszelf en voor de generatie na ons. Met haar tijdschrift Natuurlijk Magazine laat ze zien hoe we dat, ieder voor zich, kunnen bereiken.

Spiritueel en natuurgericht

Toen Elise haar webshop begon, merkte ze dat het moeilijk was om de webshop onder de aandacht te brengen. Ze wilde adverteren in tijdschriften die aansloten bij haar concept, spiritueel en natuurgericht tegelijk. Niet te zweverig maar ook niet te aards.

En door het bekijken en doorlezen van de tijdschriften die ze onder ogen kreeg voor dit doeleinde, kwam ze erachter dat geen van alle echt pasten bij haar visie. Na een tijd van denken en dromen, besloot ze vervolgens om zelf een magazine te starten. Een magazine dat zou aansluiten bij haar visie. Zo werd Natuurlijk Magazine geboren.

Natuurlijk Magazine

Natuurlijk magazine wil mensen inspireren een natuurlijke levensvisie te verbinden met het dagelijks leven. Een natuurlijke levensvisie is volgens Natuurlijk Magazine de overtuiging dat je als mensen onderdeel bent van de natuur. Door samen te werken met de natuur, kan je het beste uit jezelf halen, volledig in je eigen kracht staan en de prachtige natuur behouden voor de volgende generatie.

Effectief werken: ondernemen met een chronische ziekte

Een gemiddelde dag in Elise’s leven is een combinatie van werken in de ochtend, dus met name bestellingen inpakken, producten plaatsen, mails beantwoorden, teksten lezen, foto’s zoeken en de complete vormgeving van het magazine. Buiten het schrijven en redigeren van de teksten, doet Elise alles voor het magazine zelf. En dat wil wat zeggen, want Elise is chronisch ziek. Ze plant haar werkdagen daarom nauwgezet, zodat ze rust kan nemen als dat nodig is. Door deze slimme en uitgekiende aanpak  lukt het haar om zich op een krachtige manier in te zetten voor haar droom. En met een uitstekend resultaat!

Creatief Proces

Het creatieve proces dat vooraf gaat aan een publicatie is voor Elise het mooiste onderdeel. Alle losse onderdelen – zoals de artikelen en foto’s van het team – worden dan een geheel. Er ontstaat zo iets nieuws wat telkens zo dicht mogelijk aansluit bij de visie van het magazine. Het gehele creatieve proces inspireert iedere keer weer.

Natuurlijk Magazine over vijf jaar

Waar Elise over vijf jaar met Natuurlijk Magazine is, denkt ze nog niet zoveel over na.. ze geniet vooral van het Nu. Voor 2016 heeft ze al hele leuke plannen voor het magazine, en ze hoopt dat de fijne groep lezers die Natuurlijk Magazine nu heeft, volgend jaar goed gegroeid is.

Teamwork

Als Elise terugkijkt, ziet ze dat ze al enorm veel geleerd heeft door het werken voor Natuurlijk Magazine. Met name dat je nooit iedereen tevreden kunt stellen, en dat als jij tevreden bent met het eindproduct, dat goed genoeg moet zijn. En dat je echt iets kunt bereiken als je een fijne groep mensen om je heen hebt. Zonder het team van tekstschrijvers en fotografen was het haar nooit gelukt om zover te komen. En het team is ook echt een team al werken ze op afstand samen.

Quote

Een quote die  veel in Elise losmaakt, en die ze graag aan ons mee wil geven, is “Don’t call it a dream, call it a plan.”

Veel mensen dromen, maar Elise droomt niet meer, ze doet. Volgens Elise kunnen we de wereld veranderen door te durven doen,  en dat is misschien ook wel de grootste boodschap van het magazine.. de wereld een stukje fijner maken, voor onszelf en de volgende generatie.

Sint Maarten, het feest van de lantaartjes, wie kent het niet? Ook hier in Zwolle verwachten we een hele stoet kinderen aan de deur op 11 november. Maar wie was Sint Maarten eigenlijk?

Vrijgevig en barmhartig: de legende in het kort

Martinus was een jonge, Romeinse soldaat in het huidige Frankrijk. Hij stond bekend als heel vrijgevig; hij trok zich het lot van arme mensen erg aan en gaf waar hij kon. De legende vertelt dat hij op een dag in Amiens aankwam, vlak voor het sluiten van de stadspoort. In het portaal van de poort zat een bijna naakte bedelaar. Het was koud, en Maarten bedacht zich niet lang. Hij deed zijn warme soldatenmantel af en sneed hem in twee stukken. Hij gaf een helft aan de kleumende man. ’s Nachts verscheen Christus in een droom aan Maarten, en zei: “Wat je voor die bedelaar hebt gedaan, heb je voor mij gedaan.” Door deze droom voelde Maarten zich tot het christendom geroepen. Hij verliet het leger en liet zich dopen.

Martinus van Tours

Sint Maarten, in het Latijn Martinus, heeft echt geleefd. Hij werd rond het jaar 316 in het huidige Hongarije geboren. Zijn ouders waren Romeinen; Maarten werd al jong soldaat en trok naar Gallië. Maar op jonge leeftijd al liet hij zich dopen, en koos voor een kerkelijke loopbaan. Maarten was zelfs degene die het eerste christelijke klooster op Franse bodem stichtte. In 371 werd hij bisschop van Tours, en op 8 november 397 overleed hij als oude man. De dag van zijn begrafenis was 11 november, en dat werd zijn feestdag. De legende is dus grotendeels op de werkelijkheid gebaseerd.

Houd je net als ik van sprookjes en verhalen? Heb je een rijke fantasie en durf je te dromen? Dan wil ik je graag meenemen naar de wereld van Neveah. Neveah is het atelier van kostuummaakster Marloes Biemond. Het hangt er vol met de meest sprookjesachtige kostuums! Ennnn…..één zo’n kostuum heb ik zelf mogen dragen op een modeshow!

Foto: Martine Kraa

Marloes Biemond

Marloes wil graag meer vreugde en liefde in de wereld brengen, en daarom maakt zij kostuums waar je blij van wordt. Wij zijn zelf dol op verhalen en voelen ons daarom verbonden met Neveah. We vroegen Marloes naar haar verhaal.

Mode-ontwerpster

Nadat ze afstudeerde als modeontwerpster, besloot Marloes al gauw om zelfstandig onderneemster te worden. Haar gevoel voor kleur en sfeer, en haar creativiteit, stopt ze in haar ontwerpen. De creaties ontstaan eerst in haar geest, en ze brengt ze daarna tot leven met patronen en stoffen. Ze voelt zich van begin tot eind met het ontstaan van een kostuum verbonden, ze houdt van het hele proces.

Fantasy festivals

Marloes is een bezige bij, en plant haar dagen het liefste vol met werken in haar atelier, en het bezoeken van fantasy festivals, ter inspiratie. Een hele dag werken in het atelier geeft haar veel energie en ontspanning. Aan haar kostuums is te zien dat zij er al haar energie en creativiteit in stopt. De antroposofische term “met hoofd, hart en handen” is volledig op haar van toepassing.

Foto: Jeanine Schuil

Unieke kostuums en bijzondere kleding

Marloes maakt niet alleen sprookjeskleding voor toneelvoorstellingen en festivals. Ook als je een feestje hebt en er net een beetje aparter uit wilt zien, ben je bij haar in goede handen. Marloes vindt het een uitdaging om voor haar klanten een outfit te maken die volledig naar wens is. Ze geniet vooral van de afwerking en de versiering. Dat inspireert haar het meest, en het resultaat is altijd uniek.

Ambitieus en vastberaden

Marloes is ambitieus en vastberaden. Over vijf jaar wil ze met Nevah naam gemaakt hebben, en regelmatig op festivals, beurzen en evenementen staan.

Marloes wil graag de volgende boodschap aan alle lezers van Antroposofisch Leven doorgeven:

“Durf te dromen, en durf af en toe eens een ander pad te bewandelen dan je je voorgenomen had. Go with the flow!”

Sint-Nicolaas: een prachtig feest. Ik ben zelf dol op deze traditie en vooral op het maken van de gedichten. Maar wat als je écht geen dichter bent? Of als je prullenbak al vol zit met afgekeurde probeersels, en je domweg geen tijd meer hebt om iets beters te bedenken? Geen nood: mijn blog van vandaag bestaat uit twee last minute sinterklaasgedichten!

Lieve....

Dit cadeau is speciaal voor jou
Sint wist, dat jij het hebben wou
Het inpakwerk heeft Piet gedaan
En is toen snel op pad gegaan
Zodat jij 't op tijd ontvangen zou
Hier is het dan! Kijk nu maar gauw!

Groeten van Sint

Lieve.......

Een heel jaar is voorbijgegaan
En jij hebt goed je best gedaan
Blij is Sint naar Nederland gekomen
En heeft voor jou iets meegenomen
Pak het maar uit en kijk maar gauw
Dit presentje is écht voor jou!

Groeten van Sint

En wat we jullie nog heel graag willen laten weten:
Wij wensen jullie een Pakjesavond om nooit te vergeten!

Groetjes van Naomi en Alice

IJsjes… je mag mij ervoor wakker maken! Maar dan liefst wel met een gezonde variant. Ik wil graag een recept met jullie delen voor bijzonder bananen-fruitijs. Suikervrij én lactosevrij! Het recept is heel simpel en leuk om te maken. Waarom het bijzonder is? Ik houd niet van de smaak van banaan, maar op deze manier vind ik ‘m heerlijk!

Ingrediënten

Je hebt nodig:

• vier rijpe bananen voor twee verschillende smaken ijs
• fruit voor de smaken van jouw keuze, ik nam een heel bakje bosbessen en een heel bakje frambozen
• 6 el kokosmelk
• een diepvrieszak
• een bak of grote kom
• een lege literbak voor ijs of twee of drie kleinere diepvriesbakken
• een mes
• een snijplank
• een blender of keukenmachine

De banaan en de kokosmelk maken het geheel smeuïg en zorgen er op die manier voor dat je lactosevrij ijs kunt maken. Dat er geen suiker in zit, is voor mij eigenlijk een bijkomstigheid; ik vind toch al dat fruit zoet genoeg is van zichzelf.

Werkwijze

1. Begin met het pellen van de bananen. Snijd de bananen in vrij dunne plakjes. Doe deze daarna in een diepvrieszak, en vries ze in. Laat de zak een nacht in de vriezer.
2. De volgende dag zijn de plakjes banaan goed bevroren. Haal ze uit de vriezer. Haal de plakjes banaan uit de diepvrieszak, en hak de bevroren massa in twee ongeveer even grote stukken. Doe de eerste helft in de blender, (misschien moet je de aan elkaar gevroren plakjes eerst nog in wat kleinere stukken hakken).
3. Voeg dan drie eetlepels kokosmelk en het fruit naar keuze toe; ik gebruikte eerst het bakje bosbessen. Zet de blender op de hoogste stand, en blijf erbij staan kijken of het goed gaat. Omdat de banaan bevroren is, kan het soms even duren voordat er echt beweging in komt. Af en toe moet je even helpen met een lepel of mes om alles fijn te maken: zet dan wel eerst de blender stil! Na een aantal minuten wordt alles goed door elkaar gemixt, en ontstaat er een gladde ijsmassa.
4. Schep het ijs in een lege ijsbak of een andere bak die geschikt is voor de vriezer.

Maak op dezelfde manier de volgende smaak ijs, ik koos voor frambozen. Als dit ijs klaar is, kun je het bij het bosbessenijs in de bak scheppen, of er een aparte bak voor nemen. Je kunt het ijs direct eten, en als er iets overblijft weer invriezen. Dit ijs wordt wel harder dan je gewend bent, daarom is het handig om de bak even een paar minuten buiten de vriezer te laten staan voordat je het eruit gaat scheppen.

Zacht en romig

De smaak van dit ijs is heerlijk! Heel puur door de fruitsmaak en zacht en romig door de banaan en de kokosmelk. Bovendien geschikt voor mensen die suiker- en/of lactosevrij eten. En het leuke is dat je er alle kanten mee op kan!

Ik ben dus dol op dit  ijs………..en jullie? Maken jullie ook weleens gezond ijs?

Zelfgemaakte appelmoes                           Drakenbrood voor Michael

Zaterdag 26 september was het zover… dat was de datum van de eerste editie van de Groene Gezinsbeurs in Steenwijk, en wij waren erbij! We waren blij om dicht bij huis een evenement voor bewuste ouders te kunnen bezoeken, en dat was precies de bedoeling.

Eerste indruk

Onze eerste indruk bij binnenkomst was die van een professioneel opgezette beurs, met een prettige sfeer. Niet te druk, heel overzichtelijk opgezet en met een duidelijk workshop- en lezingenschema.

Goed voorziene markt

We zijn op ons gemak de kraampjes afgegaan (en dat waren er heel wat!) en hebben gesnuffeld tussen alle mooie spulletjes. Denk aan draagdoeken, babyverzorgingsproducten, wolletjes, handgemaakte kleding en duurzaam speelgoed. En uiteraard hebben we ook heerlijk gekletst met verschillende standhouders, want dat doen we het liefst.

Lezingen en (gezins)workshops

Behalve de markt kon je doorlopend naar lezingen en workshops, onder andere op het gebied van babytaal, de Rapley-methode, en leren dragen met een draagdoek. Wij zijn naar een lezing over huilbaby’s en slecht slapende baby’s geweest. Met een groter kindje zouden we zeker naar één van de gezinsworkshops zijn gegaan, bijvoorbeeld naar gezinsyoga of mandala’s maken.

Restaurant

Na die lezing was het al wat later op de middag en waren we wel toe aan een pauze. We hebben rustig bijgetankt in het horecagedeelte van de beurs, met een stuk taart en een kop thee. Er waren ook heerlijke belegde broodjes.

Leuk uitje voor jonge gezinnen

Wij vonden de beurs heel interessant om te bezoeken, er werd goede informatie gegeven voor ouders die nog niet bekend zijn met bewust ouderschap en alle natuurlijke opties die bestaan naast de reguliere opties. De sfeer was heel gezellig. Onze baby ging mee in de rugdrager (allicht…), maar iets oudere kinderen konden bijvoorbeeld naar een voorleesplekje of natuurlijk naar één van de vele workshops. Er was een gratis en goed bemande garderobe, en zelfs ook een kolfruimte voor voedende moeders. Dus: voorzieningen genoeg!

Conclusie: geslaagde dag!

Voor ons was de dag erg geslaagd, we waren vol positieve energie door alle leuke ontmoetingen en mooie spullen, en we hebben ook nog wat leuke (en lekkere) dingetjes gekocht voor thuis. Hopelijk komt er in 2016 weer een nieuwe editie van de Groene Gezinsbeurs, want één ding weten wij zeker: dan maken we er een traditie van!

Brr…..het wordt best al koud buiten! Wil je dat je kindje het altijd lekker warm heeft? In deze blog vertel ik je over een basisgarderobe van wol, wol-zijde en wol-katoen voor baby’s.

Deze blog is lekker praktisch, met lijstjes en zo. Laten we beginnen!

Onderkleding

Belangrijk bij een wollen basisgarderobe is de eerste laag, de laag kleding die direct op de huid gedragen wordt. Onderkleding dus. Voor baby’s en kinderen die nog in de luiers zijn, heb je nodig:

• Vier wollen rompers met lange mouwen
• Drie wollen of wol-zijden maillots en/of leggings
• Twee paar wollen sokken of pantoffels, of beide
• Twee wollen of wol-zijden strikmutsjes

Met deze basislaag kan je eindeloos variëren. Deze laag kleding is op zich al warm genoeg in het voorjaar en de herfst. In de winter kan er “gewone” (dus niet per se wollen) bovenkleding overheen gedragen worden.

Bovenkleding voor de winter

Wil je je kindje volledig in wol kleden, vul de basisgarderobe voor de winter dan aan met:

• Drie wollen pakjes met lange mouwen (als pyjama of als extra laag overdag)
• Een of twee wollen salopettes
• Een of twee wollen jurkjes (voor een meisje)
• Een of twee wollen truien of vesten
• Een wollen winterjas
• Een wollen buitenpak
• Twee wollen mutsen
• Wollen handschoentjes

Zomerkleding

In de zomer, als het echt warm weer is, is wol nog steeds fijn. Maar als het echt heet wordt, kies ik liever voor wol-zijde of alleen zijde. De basisgarderobe voor de zomer ziet er voor baby’s en kinderen die nog in de luiers zijn,  als volgt uit:

• Twee wol-zijden rompers met lange mouw
• Een (wol-)zijden romper met korte mouw
• Een (wol-)zijden romper zonder mouwen
• Een wol-zijden strikmutsje
• Drie wol-zijden broekjes of leggings

Mijn tips voor de aanschaf van de wollen basisgarderobe voor baby’s

Ik hoop dat je iets aan deze lijstjes hebt! Ik gebruik wolletjes op deze manier. Vergeet niet dat het verstandig is om tweedehands te kopen, mee te doen aan pre-orders en de aanbiedingen in de gaten te houden. Veel wol plezier!

Meer lezen?

Over het gebruik van wol en het belang van warmte, schreef ik eerder een blog. Over het gebruik van wol kan je hier meer lezen. Wil je meer weten over een basisgarderobe van wol voor dames? Kijk dan ook even hier.